Święta w Hogwarcie! — czyli ciekawostki #16

🎅 Hohoho! A raczej hej hej hej! 

Na moim magicznym kalendarzu pokazuje, że do świąt został okrągły tydzień! Tak, to ten czas, w którym czas wprowadzić na katalog choć trochę świątecznej atmosfery. Już wczoraj Arcanum wstawiła świąteczną playlistę, z najlepszymi świątecznymi hitami (ciągle jej słucham, przy okazji ucząc się do czekających mnie w tym tygodniu kolokwiów). Uznałyśmy, że nadszedł czas wstawić jakiś post związany ze świętami... I mam nadzieję, że to, co ostatecznie wykombinowałam, się Wam spodoba! Miałam niezłą frajdę, szukając świątecznych rozdziałów w poszczególnych częściach Harry'ego i wiecie co? Dzięki temu chociaż trochę poczułam, że święta już tuż tuż. Tymczasem zostawiam Was z dalszą częścią posta i biegnę się uczyć — zostało mi już coraz mniej czasu! Trzymajcie za mnie kciuki.

Przy okazji chciałam przypomnieć o konkursie świątecznym —> klik! Zostało kilka dni, a dostałyśmy jedną pracę (nie mówiąc już w ogóle o jury). Mam nadzieję, że jeszcze ktoś się obudzi i postanowi wziąć udział w naszym świątecznym konkursie. Bardzo do tego zachęcamy!

A Wy piszcie mi szybko w komentarzach jak spędzacie ostatni tydzień przed świętami — i sprzeciwu absolutnie nie zniosę! ;) Kto u Was w domu zajmuje się ubieraniem choinki, kto bawi się w kucharzy, a kto będzie biegał na ostatnią chwilę w poszukiwaniu prezentów? Piszcie!

JAK WYGLĄDAJĄ ŚWIĘTA W HOGWARCIE? 

Trzeba zacząć od tego, że w drugim tygodniu grudnia, opiekunowie domów zbierają nazwiska tych, którzy zostają w Hogwarcie na ferie świąteczne. Pierwszy semestr najczęściej kończy się tydzień przed Bożym Narodzeniem i większość uczniów, oraz niektórzy nauczyciele, wracają do domu.

Święta w Hogwarcie obchodzi się bardzo ciepło, bogato dekoruje się Wielką Salę, rozdaje prezenty, śpiewa kolędy (szczególnie duchy). Osoby, które pozostały w zamku na czas świąt urządzają Wigilię w Wielkiej Sali. Dwudziestego piątego grudnia w Wielkiej Sali ma miejsce świąteczna uczta. Krótko po pierwszym stycznia, Hogwart Express wraca do Hogsmeade i  zaczyna się drugi semestr nauki.

A niżej przypomnienie świąt ze wszystkich części Harry'ego! 

„Sala wyglądała naprawdę wspaniale. Festony ostrokrzewu i jemioły wisiały na wszystkich ścianach, a wokoło stało ze dwanaście pięknych jodeł; niektóre migotały maleńkimi sopelkami, inne jarzyły się setkami świec.”

„Po lekcji, gdy chcieli wyjść z lochów, stwierdzili, że korytarz jest zablokowany przez wielką jodłę, spod której wystają dwie olbrzymie stopy. Po głośnym sapaniu poznali, że za drzewkiem jest Hagrid.

— Cześć, Hagrid, pomóc ci? — zapytał Ron, wpychając głowę między gałęzie.”

 

„— Wesołych świąt — mruknął Ron sennym głosem, kiedy Harry wygramolił się z łóżka i założył szlafrok.

— Nawzajem — odpowiedział Harry. — Widziałeś? Dostałem prezenty!

— A czego się spodziewałeś, pietruszki? — powiedział Ron, spoglądając na swój stos, który był trochę większy.”

„W końcu nadszedł koniec semestru i zamek ogarnęła cisza głęboka jak śnieg na otaczających go łąkach. Harry'emu nie wydawała się wcale ponura; odnajdywał w niej spokój.”

„Nadszedł ranek Bożego Narodzenia, zimny i mokry. Harry'ego i Rona wcześnie obudziła Hermiona, która wpadła do dormitorium już kompletnie ubrana, przynosząc im prezenty. 
— Pobudka! — krzyknęła, rozsuwając zasłony na oknie.
— Hermiono... nie powinnaś wchodzić do sypialni dla chłopców — powiedział Ron, zasłaniając sobie oczy przed światłem. 
— Wesołych świąt! — zawołała Hermiona, rzucając w niego prezentem.”

„— Wesołych świąt! — zawołał Dumbledore, gdy Harry, Ron i Hermiona podeszli do stołu. —  Jest nas tak mało, że głupio byłoby siedzieć przy osobnych stołach... Siadajcie, siadajcie!”

„Ściany Wielkiej Sali pokrywał rozmigotany srebrny szron, a pod rozgwieżdżonym sklepieniem biegły we wszystkie strony girlandy jemioły i bluszczu. Długie stoły poszczególnych domów znikły, a zamiast nich pojawiło się ze sto mniejszych, oświetlonych lampionami. Przy każdym siedziało ze dwanaście osób.”

„Po chwili na pustym krześle Parvati usiadła Hermiona, zarumieniona od tańca.

— Cześć — rzekł Harry.

Ron milczał.

— Gorąco, co? — powiedziała Hermiona, wachlując się dłonią. — Wiktor

poszedł przynieść mi coś do picia.

Ron rzucił jej mordercze spojrzenie.

— Wiktor? To jeszcze cię nie poprosił, żebyś mówiła mu „Wiki”?”

„Wszyscy spędzili następny poranek na rozwieszaniu świątecznych dekoracji. Harry nie mógł sobie przypomnieć, aby kiedykolwiek wcześniej Syriusz był  w tak dobrym nastroju. Śpiewał właśnie kolędy, najwyraźniej zachwycony faktem, że będzie miał towarzystwo puree w czasie świąt.”

„Harry obudził się w świąteczny poranek by znaleźć stos prezentów u stóp jego łóżka. Ron był już w połowie rozpakowywania swojej własnej, raczej większej sterty.

— Niezły łup w tym roku — poinformował Harry'ego przez tuman papieru. — Dzięki za pas na miotłę, jest doskonały. Przebija prezent Hermiony — ona dała mi planer prac domowych...”

„Śnieg znowu wirował za zamrożonymi oknami. Święta zbliżały się wielkimi krokami. Hagrid własnoręcznie dostarczył już zwyczajowe dwanaście choinek do Wielkiej Sali. Girlandy z ostrokrzewu i świąteczne łańcuchy okręcono wokół poręczy schodów. Niewypalające się nigdy świece roztaczały blask z wnętrz hełmów od zbroi i wzdłuż korytarzy porozwieszano duże pęki jemioły.”

„Fred, George, Harry i Ron jako jedyni wiedzieli, że anioł na czubku choinki jest tak naprawdę ogrodowym gnomem (...), pomalowanym na złoto, wepchniętym w miniaturowy tiulowy trykot i z maleńkimi skrzydełkami przyklejonymi na plecach, patrzył na nich wściekle (...). Wszyscy usiłowali słuchać świątecznej audycji z udziałem ulubionej piosenkarki pani Weasley, Celestyny Warbeck, której świergot dobiegał z wielkiego, drewnianego radia.”

„— Harry, myślę, że jest Wigilia! — powiedziała Hermiona.

— Jest?

Stracił rachubę czasu; nie widzieli gazety od tygodni.

— Jestem pewna, że tak — powiedziała Hermiona.”

„Powinien zabrać coś dla nich, nie pomyślał o tym, a każda roślina na cmentarzu była bezlistna i zamarznięta. Ale Hermiona podniosła różdżkę, zatoczyła koło w powietrzu i wieniec świątecznych róż zakwitł przed nimi. Harry chwycił go i położył na grobie swoich rodziców.”

Jesteśmy jeszcze tutaj:

Snapchat: kataloggranger

Ask: ask.fm/kataloggranger

Fanpage: www.facebook.com/kataloggranger/

~M.