Autor: Lamia
Wyjaśnienie: Wybrałam akurat to sevmione, bo pomimo tego, że nie ma zbyt wielu rozdziałów, to jak najbardziej rekompensuje sobie ilość jakością. To jedna z tych historii, które rzeczywiście pokazują Hermionę taką, jaką napisała ją J.K., wrażliwą, a przy tym odważną, a która jednocześnie jest niekanoniczna. Wątek ze Snape'em rozwija się powoli (a dlaczego, to już kryje Wieczysta Przysięga ;>), Hermiona też zmuszona jest poskładać swoje życie od nowa, nawet Harry, którego często brakuje mi pośród głównych postaci, dostał dość znaczącą rolę. Pojawia się nawet rodzina Severusa, chociaż na pierwszy rzut oka wcale bym nie pomyślała, że mogą być spokrewnieni. Główną cechą tego opowiadania, i według mnie też zaletą, jest to, że ani nie kończy się, ani nawet nie zaczyna tak jak "miało być"; nie ma wiekiego love story, jeśli nie liczyć wątku z Lily, ale postacie też nie są robotami bez uczuć, jest raczej smutne, ale to dzięki zwykłemu realizmowi wydarzeń, nie wprowadzaniu czytelnika w czarną rozpacz (chociaż, to zakończenie... :().
Autor: Icamna
Wyjaśnienie: Jedynymi historiami z Hermioną, które znam są różne Dramione. A kiedy słyszę: najlepsze zakończone Dramionę, myślę: „Lubię, gdy jesteś obok”. Jest to historia może i podobna do innych: wspólne dormiorium, prefekci naczelni… Ale jednak jest w pewny sposób oryginalna, bo pierwsza. Opowiadanie urzekło mnie wyobraźnią autorki – jest tutaj sporo rozdziałów, które są niczym z najlepszych książek przygodowych czy fantastycznych. Sprawia, że często się śmiejemy przy zabawnych sytuajach. Czyta się przyjemnie, mimo drobnych błędów, ale opisy wprost powalają na kolana. Dzięki szczegółowym i plastycznym opisom możemy wczuć się w bohaterów, którzy, nawiasem mówiąc, są bardzo kanoniczni i to jest kolejny plus. Nie rzucają się od razu sobie w ramiona – wręcz przeciwnie, początkowo są dla siebie brutalni. Z czasem jednak zaczynają czuć do siebie coś więcej. a to wszystko dzieje sie powoli i naturalnie. Dlatego serdecznie polecam właśnie to opowiadanie każdemu fanowi Dramione!
Autor: Never
Wyjaśnienie: Wybrałam to opowiadanie, ponieważ jest niezbyt popularne w świecie Dramione, a mnie urzekło i całkowicie pochłonęło. Z pewnością nie jest typowe i nie powiela utartych schematów – opowiada o samotnej, ciężarnej Hermionie, która ma poważne problemy finansowe. Dziewczyna szuka jakiejkolwiek pracy, aby móc odbić się od dna. Wszystkie problemy i wątki są przedstawione bardzo realistycznie. Opowiadanie czyta się bardzo szybko, dzięki stylowi pisania autorki, który jest świetny. Polecam tą pracę każdemu, kto chce poświęcić chwilę dobrej i ciekawej historii.
Autor: agatte
Wyjaśnienie: Myślę, że każda osoba, która miała okazję przeczytać Wiarę zgodzi się ze mną, że zasługuje w stoo a nawet i więcej procentach na to. by znaleźć się w tym konkursie. Mówiłam to nie raz i powtórzę jeszcze raz, jedno z niewielu opowiadań wojennych w Polskiej blogosferze, które nie woła o pomstę do nieba i mogę polecać je z czystym sumieniem.
Całkiem kanoniczna Hermiona, Draco, który uciekł dbając o własną skórę i chował się przed wszystkimi. Ich interakcje, które z biegiem czasu się zmieniają, zabawne, czasem ociekające sarkazmem wypowiedzi Dracona, i Hermiona, której z nosa spadły różowe okulary i nagle dzięki Ślizgonowi poznaje świat nie tylko z jej punktu widzenia - i uczy się, że nie wszystko jest czarno-białe.
Jest to opowiadanie, które przeczytałam w dwa dni i czułam się wręcz "chora", gdy musiałam na krótszą chwilę odłożyć telefon i przerwać czytanie.
Jest to opowiadanie, które doprowadzało mnie do łez śmiechu, smutku, bólu, rozczarowania i złości.
Jest to opowiadanie, które mimo powolnej akcji, czyta się tak szybko, że aż szkoda!
Jest to opowiadanie, które w tle ukazuje wojnę, wybory Zakonu, ale przede wszystkim skupia się na relacji naszych głównych bohaterów.
Jest to opowiadanie pisane lekkim piórem, takim jakich dość mało jest w naszych stronach, gdzie każde słowo jest dokładnie przemyślane i NIGDY nic nie jest przesadzone w jedną, czy w drugą stronę.
Jest to opowiadanie, gdzie ostatnia bitwa z Voldemortem jest wisienką na torcie i przysięgam, że ani przez chwilę NIKT nie pomyślałby, co też agatte tam wymyśliła, przez co ma się jeden wielki mindblowing!
Wyjaśnienie: Dlaczego zgłaszam WIARĘ? Za tę właśnie tytułową wiarę - wiarę w drugiego człowieka, w stronę dla której walczysz, w takie wartości jak przyjaźń. Jak krucha może być wiara - to przekazuje nam autorka tej historii w sposób idealny. To opowieść o wojnie, która nie zakończyła się Drugą Bitwą o Hogwart. Voldemort powrócił, a wraz z nim strach, obawy i niepewność. Jak zaufać drugiej osobie, gdy nie jest się pewnym samej siebie? Jak zawierzyć osobie, która do tej pory była twoim największym wrogiem? I czy w tak ciężkich czasach istnieje nadal przyjaźń - czy można ufać przyjaciołom? Przed takimi dylematami staje Hermiona Granger, spod pióra niezwykłej agatte.
Autor: Edge
Wyjaśnienie: Zaczęłam od "Bez definicji", właściwie ta autorska sprawiła, że pokochałam Dramione. Od niej zaczęła sie moja przygoda i wielka miłość, która trwa po dziś dzień mimo późnego wieku :) Każdy rozdział czytam z wypiekami na twarzy i nadrabiam zaległości, które w czasie długiej przerwy ominęłam. To jedna z niewielu moim zdaniem autorek, które powinny wygrać konkurs za całokształt pięknej twórczości opisującej miłość naszych bohaterów.
